نسکهای باستانی ایران

هر روز با خویشتن چنین گفتن پسندیده تر است : امروز چه سود بود مرا در جهان ؟ چه زیانی رساندم به دیگران ؟ چه گناهی نمودم ؟ چه قدمی در راه نیک برداشتم ؟ چه قدمی ناپسند برداشتم ؟ چونان است که این گیتی مهمانسرایی زودگذراست . پس جاویدان آنجا ( آخرت ) باید بودن .



خواجه حافظ شیرازی

برو ای زاهد خود بین که ز چشم من و تو               راز این پرده نهانست و نهان خواهد بود



جاوید خرد - وصایای هوشنگ

ما علم را از برای فخر کردن بر مردم نمی خواهیم بلکه علم را برای آن میخواهیم که تا نفع از آن گیریم



کوروش بزرگ

من در دوران زندگی از سنت کشورمان بهره بردم و مقید به حرمت نهادن به برادران و بزرگتران بودم . چه در راه رفتن و چه در سخن گفتن . حتی هنگام نشستن بزرگان و ریش سپیدان را مقدم از نشستن خود می دانستم .



انوشیروان دادگر

من اینگونه میپندارم به خواست اورمزد بزرگ آمده ام .  برای برانداختن زشتی و دروغ و گسترش مهر و داد آمده ام .  دوستدار مردم هستم و باز به نزد هرمزد برخواهم گشت . او از من داد نیک اندیشی , بهترین راستی و درستی , شهریاری مینوی , رادمردی و فروتنی و رسائی می خواهد .



خواجه حافظ شیرازی

هرکسی آن دِرَوَد عاقبت کار که کشت . . . چیده اندرز پوریوتکیشان

از آزار پدر و مادر و بزرگان سخت بپرهیزید . تا شما را تن بدنام و روانی دردمند نباشد .

نوشته شده در یادداشت ثابت - چهارشنبه 94/2/31ساعت 2:4 عصر توسط شوالیه نظرات ( ) | |